Wij delen ons verhaal over (elektrische) deelmobiliteit

  Naar aanloop van Kerstmis, en tegelijk naar aanloop van de nieuwe naam van 'Autodelen.net' die 'Way To Go' wordt in 2025, verzamelde ik 25 wijsheden over letterlijk en figuurlijk op weg gaan. Ik hoop ermee mezelf en anderen te kunnen inspireren... Wat is jouw 'Way To Go' voor het nieuwe jaar? Als je titeltjes in de cirkel moeilijk kan lezen, staan de 25 blogpostjes hier ook op een rijtje. Hoewel een weg in werkelijkheid ook meestal niet rechtlijnig is ;-) 1. Over kompassen en wegwijzers 2. De zebra die de anderekant uit kijkt 3. De reis of de bestemming? 4. Over delen en vermenigvuldigen 5. Prioriteiten stellen 6. Al dansend pauzeren 7. Soms bergen verzetten, soms efkes niks 8. 6 of 9? Het geheim om verder te kijken 9. Dwarsliggen en buiten de lijntjes kleuren 10. Zonder plan maar met vertrouwen 11. Je struikelblok benoemen 12. Omarm de chaos 13. Hoop is optimisme met opgestroopte mouwen 14. De meeste mensen deugen 15. Het ‘wood wide web’ als onz...

Een blogpost in kerstsfeer... Een ster volgen die de weg wijst, dat kan ook de 'Way To Go' zijn... ;-) Als die ster de weg naar eenvoud en verbondenheid toont, is dat een waardevolle weg... 'En waar de sterre bleef stille staan' vertelt het verhaal van drie mannen: Suskewiet, Pitje Vogel en Schrobberbeek. Op kerstnacht besluiten ze om verkleed als driekoningen een buit bij elkaar te zingen. Ze hebben het zelf niet breed, maar door een wonderlijke ontmoeting in een woonwagen, delen ze alles met het koppel en hun pasgeboren baby die in nog grotere armoede verkeren.  De drie mannen volgen de ster niet alleen letterlijk, maar ook figuurlijk. Het verhaal vertelt op volkse wijze over menselijke zwakheden en spirituele groei. De ster is niet alleen een gids, maar ook een symbool voor hoop, berouw en verlichting. Het bekende verhaal van Felix Timmermans’ bevat een universele kerstsymboliek: door te delen vindt men waarde vreugde. 'Sharing is caring', zou dat in deze tij...

  We zitten vaak 'in ons hoofd' en gaan er daarom meestal van uit dat we de meeste beslissingen of keuzes hoofdzakelijk ;-) rationeel maken. Dat is niet zo. Keuzes worden eerder gevoelsmatig gemaakt, op basis van tal van factoren die in ons onderbewustzijn meespelen. bron: https://anitaschelling.nl/ken-je-ijsberg-en-kies-zelf/ Dat gegeven is belangrijk om weten als je in gesprek gaat met anderen over bv. klimaat, deelmobiliteit of nog wat anders, waarbij je hoopt de ander te kunnen inspireren. Weet dat een feitendiscussie over cijfers, grafieken, complexe info,... eigenlijk weinig tot geen zin heeft. Basisinfo is voldoende. Vertel vooral jouw persoonlijke verhaal, jouw ervaringen, jouw bezorgdheden. Pas als je iemands hart meehebt, kan het hoofd volgen. Het grootste bewijs hiervan is dat we allemaal weten wat schadelijk is, wat ongezond is, wat niet goed is,... voor onszelf, de ander en/of de wereld. En toch komen we in verhouding niet even snel tot de juiste handelingen. Daar...

Deze quote over 'de weg tekent zich al wandelend' gebruikte ik enkele jaren geleden ook al een keertje op dit blog.  Ik vind het een heel waardevolle raad: Ergens aan beginnen is de eerste en belangrijkste stap als je een doel of richting voor ogen hebt. Een gedetailleerd plan is niet nodig, wél vertrouwen. Al gaandeweg komt op je pad wie of wat je nodig hebt... In mijn blogposten rond 'Way To Go wijsheden' van dag 1 'dans de as uit je kompas' en van dag 10 'zonder plan maar met vertrouwen'   vertel ik hier ook over.  

Samen geraak je verder. Voor mij is kiezen voor gedeelde mobiliteit een voorbeeld van van deze Afrikaanse wijsheid. Om samen uit de mobiliteitsknoop te geraken, moeten de juiste prioriteiten gesteld worden, in het gezamenlijk belang: veilige voet -en fietspaden, degelijk openbaar vervoer en een inclusief systeem van deelmobiliteit. Zo geraken we met meer mensen veel verder, en dat op een duurzame manier.      

Logica brengt je van A naar B. Verbeelding brengt je overal. - Albert Einstein Verbeelding wordt soms mogelijk te eng geïnterpreteerd als fantasie, als fictie,... En inderdaad, in je dromen kan je overal naartoe. Maar, het belang van verbeelding reikt verder dan dat... Het belang van de unieke vaardigheid van mensen om zich iets te kunnen verbeelden, werd me pas helemaal duidelijk na het lezen van het boek 'Sapiens' van Yuval Noah Harari. Uit dat boek heb ik onthouden hoe verbeelding de homo sapiens meer kans tot overleven gaf dan de homo neanderthalensis. Doordat je je iets kan voorstellen dat er nog niet is, kan je iets ontwerpen dat nog niet bestaat, kan je anderen vertellen wat je bedoelt zonder dat je het kan tonen, kan je samenwerken. We kunnen dit unieke talent dus beter ten goede gebruiken.  

  Ik ga deze uitspraak in zijn sterkte laten zoals ze is. Het is een uitspraak die je een seconde doet stilstaan. Je beseft snel dat er waarheid in zit. Die wringt met wat ons opgedrongen is: 'Mijn auto, mijn vrijheid', toch? Ik hou van zulke uitspraken die even de bestaande denkkaders door elkaar schudden, om dan op zoek te gaan naar nieuwe. Gedeelde mobiliteit is daar eentje van, een Way To Go ;-) Ik vond het heel boeiend om op te zoeken wie deze André Gorz precies was en wat hij in 1973 schreef over de maatschappelijke impact van de auto en hoe die onze maatschappij heeft overgenomen.  Hier een stukje: " Het ergste aan auto’s is hun gelijkenis met kastelen of villa’s aan zee. Het zijn luxegoederen die uitgevonden werden voor het exclusieve genot van een zeer rijke minderheid. In concept en aard waren ze nooit voor de gewone bevolking bestemd, dit in tegenstelling tot de stofzuiger, de radio of de fiets, die hun gebruikswaarde blijven behouden zodra iedereen er een heeft...

Deze bekende uitspraak van Einstein gaat eigenlijk ook over de kopjes-thee-methode die ik in mijn vorige blogpost beschreef. Om een probleem op te lossen moet je in de eerste plaats de oorzaak van het probleem erkennen: vanuit welk denkkader is het probleem ontstaan? Eigenlijk zoals erkennen dat je verdwaald bent . Toegeven dat we verdwaald zijn is soms moeilijk maar noodzakelijk. Pas als we daarbij stil staan, kunnen we ons heroriënteren , op basis van nieuwe denkkaders .  De Nederlandse fabrikant van navigatiesystemen TomTom bracht in 2010 een poster uit met de tekst:  " Je staat niet vast in het verkeer. Je bent het verkeer. "   Het fileprobleem zullen we niet oplossen door alle bestaande wagens te vervangen door elektrische wagens of auto's op waterstof. Dat lost misschien wel een stuk het probleem op van uitstoot, maar nog niet het fileprobleem, de kostbare ruimte die zoveel auto's innemen - zowel onderweg als geparkeerd, het grondstoffengebruik en uitstoot bij...

  De interessante 'kopjes-thee-methode' die ik hieronder samenvat, vond ik terug op deze Bushcraft-survival website:   https://bushcraftuk.com/survival-is-all-about-a-good-cup-of-tea/ De grootste fout die mensen maken als ze zich plotseling realiseren dat ze gedesoriënteerd zijn, is dat ze denken dat ze onmiddellijk iets aan hun situatie moeten doen, ook al weten ze niet precies wat ze moeten doen.   Ze lopen door zonder te weten waar ze zijn of waar ze naartoe gaan. De kans is groot dat ze steeds verder van de geplande route afdwalen.  Daarom wordt doorgaans volgende vuistregel meegegeven in het leger of bij surviveltochten voor het moment dat je verdwaald bent: S. stop T. denk O. oriënteer P. plan Het is verstandig om te blijven zitten, te ontspannen en na te denken over de situatie. Ondertussen kan men zich voorbereiden op een mogelijk langer verblijf. Zodra mensen meer ontspannen zijn en de tijd hebben genomen om na te denken over wat er is gebeurd en de onb...

uit 'De onderstroom', Stef Bos 'De golven zijn de dagen De dagen van het jaar En het lijkt of zij vertellen Hoe het ons vergaat Maar de onderstroom Die niemand ziet Bepaalt de richting Op elk gebied Dagelijkse gebeurtenissen - de golven - zijn ingebed in dieperliggende ontwikkelingen. Gebeurtenissen zijn vaak een gevolg van context. In de onderstroom zie je de kiemen van de grote veranderingen die zullen volgen. Het is de onderstroom die de richting bepaalt voor de toekomst. beschouwing door Jan Rotmans, in zijn boek 'Omarm de chaos' Zelf leerde ik 2 jaar geleden surfen en kreeg daarbij ook les over de onderstroom. De onderstroom kan een gevaar betekenen voor wie er geen oog voor heeft, omdat je mee de zee in gesleurd kan worden. Wie de zee kan 'lezen', kan de onderstroom ook als voordeel gebruiken: surfers laten zich mee de zee in stuwen via de onderstroom. Daarna peddelen ze evenwijdig met het strand, weg van de onderstroom, om dan te wachten op de geschik...

  'Wie luistert, ziet.  Deze spreuk vond ik op een kaartje van de Bond Zonder Naam (dec. 2019).  Het zegt mooi wat de essentie is van luisteren. 'Wie durft luisteren, voelt niet meer de drang om de ander te verlichten. Maar begint te geloven dat het luisteren zelf al licht is.'  Ik had het al over het belang van luisteren in mijn Way To Go wijsheid van dag 8 (dat met die cartoon over cijfer 6 of 9...) De valkuil in een gesprek is vaak dat je denkt dat het doel is om de ander te overtuigen. Niemand wordt echter graag overtuigd... De ander overtuigt uiteindelijk hooguit zichzelf (of denkt dat toch).  Om de ander iets bij te leren, luister je beter dan dat jij praat en de ander overspoelt met wat je zelf weet ;-) Hier tips van KlimaatContact over een gesprek rond deelmobiliteit: 'Een auto delen? Ik weet het niet hoor.' Praten over deelmobiliteit kan best ingewikkeld zijn. Wie het weleens doet, herkent deze bezwaren misschien: 'Maar wat nu als er geen wagen beschi...

'Hoe komt het dat die boom nog overeind staat?' vroeg Kleine Draak. 'In betere tijden,' zei Grote Panda, 'heeft hij zich diep in de grond geworteld. Nu kan hij elke storm doorstaan.' uit: Grote Panda en Kleine draak, James Norbury Bomen zijn goede leermeesters... Ze wortelen in het verleden en reiken naar de toekomst. Bomen verbinden hemel en aarde. Bomen staan op afstand van elkaar maar zijn verbonden via een 'wood wide web' van schimmeldraden: het mycelium. Ik wist al van het bestaan van dit netwerk, maar na het lezen van het boek van Peter Wohlleben 'De lange adem van bomen' - hoe bomen leren om te gaan met de klimaatverandering en hoe ons dat kan redden', ben ik hier nog meer van onder de indruk. Dat beeld van een bos en het ondergrondse wortelstelsel en netwerk van schimmeldraden als onzichtbare stevige basis, is een idee dat me helpt op momenten dat ik besef dat er voor de levende wezens op deze planeet aarde nog wankele en onzekere tij...

  Rutger Bregman Een fijne waarheid, die Rutger Bregman in zijn internationale bestseller heel boeiend weet te beschrijven. Een boek dat echt deugd doet om te lezen...  Vandaag kan ik het kort houden op dit blog: Wat je ook doet, waarheen je ook gaat. Het is een fijne gedachte te weten dat de meeste mensen deugen...

Hoop is een interessant woord. Ik merk dat niet iedereen er dezelfde betekenis aan geeft.   Leo Bormans, geluksonderzoeker en auteur van o.a. 'The World Book of Happiness' en 'The World Book of Hope', omschrijft 'hoop' als 'optimisme met opgestroopte mouwen' . Die omschrijving heb ik altijd onthouden. Het gaat niet om naïef denken dat iets goed komt of passief aan de kant een goede afloop verwachten. 'Met opgestroopte mouwen' houdt iets actiefs in én een vastberadenheid vanuit een geloof in wat je doet. Via Leo Bormans ontmoette ik 7 jaar geleden ook Quadir Nadery, een vader geboren en opgegroeid in Afghanistan, op de vlucht met vrouw en kinderen. Wat betekent 'hoop' voor hem? 'Waar een wil is, is een onderweg' , leerde ik van hem.  In het boek 'De knikkers van Qadir', dat hij samen met Leo Bormans schreef, kan je lezen welke verschrikkingen hij in zijn leven meemaakte. Maar ook over de drijvende kracht die hem steeds op d...

Jan Rotmans schrijft in zijn boek 'Omarm de chaos'  hoe een wereld in transitie eerst door de onvermijdelijke chaos moet. Omarm die chaos, is zijn motto, ook al geeft die veel onrust. Chaos is nu eenmaal de essentiële tussenstap in een proces van verandering, een proces waarbij het oude beetje bij beetje wordt afgebroken en tegelijk het nieuwe stap voor stap wordt gecreëerd. En op kleine schaal herken je dat wellicht ook: experimenten in de keuken, een kunstwerk creëren, een verbouwing uitvoeren... je kan niet om de fase van chaos heen. En soms is die fase op zich interessanter dan het resultaat ;-)  Of zoals het zo mooi in dit woordkunstwerkje van Lettergekletter staat: 'de hooiberg kan interessanter zijn dan de speld'... Voor deze tussenfase van chaos, is een woord: de liminale fase. Letterlijk betekent het overgangsfase. Het gaat over de status waar je bent als je tussen twee rollen of situaties zit. Niet meer het ene maar ook nog niet helemaal het andere. Een fase ...

  Loesje slaat hier weer spijkers met koppen, zoals we van haar gewoon zijn. 'Wat houd je tegen?' is waar ik vaak naar vraag in een gesprek rond deelmobiliteit. Door stil te staan bij wat je struikelblok is, kan je er ook mee aan de slag. Het blijkt meer efficiënt om iemand te laten nadenken over zijn/haar struikelblok, dan alle voordelen die jij ziet op te sommen. Een veranderingsproces is een mentaal proces. Eerst moet het struikelblok benoemd worden. En wat daarachter zit. Beslissingen worden immers maar voor een klein stukje op rationeel vlak gemaakt. Het gaat vaak om een bepaald gevoel of een bepaalde behoefte die nog in de weg zit. Dat bespreekbaar maken, schept opening tot ruimer denken. 'Belemmerde gedachten omzetten in stimulerende overtuigingen', zo zegt Marijke Van Heurck het in een facebookpost . Ze is bezielster van  Approach  en geeft atypische loopbaanbegeleiding naar betekenisvolle jobs. Ze gebruikt daarbij ook haar inzichten van klimtherapie. Letterl...

Als je vertrouwen hebt in het goede waarmee je bezig bent, komt vaak op je pad wat je nodig hebt... Het klinkt als een sprookje, maar als je erop let, klopt het vaak echt. Meestal loop ik rond met plannen en to-do-lijstjes in mijn hoofd. Het is heerlijk om alles soms even los te laten en dan te volgen wat zich aandient, zonder plan, zonder kompas (zie mijn Way To Go wijsheid dag 1). Diep ademhalen, dat blijft de essentie. Het klinkt wellicht wat zweverig, maar het is een feit: als je niet weet waarheen of niet weet wat eerst te doen, helpt het zo hard om je rustig neer te zetten en ademhalingsoefeningen te doen. Het werkt echt. Toch loop ik nog te vaak aan deze simpele wijsheid voorbij... Mijn vast yogamoment op woensdag is dan toch mijn houvast, toch weer een plan ;-)

Ik had het al eerder over de zebra die de andere kant op kijkt: de 'dwarsligger' die de kritische vragen stelt. De dwarsligger die je beter omarmt, omdat het nu eenmaal helpt een ruime blik te hebben in de savanne, maar evengoed in de jungle die verkeerssituaties en ruimtelijke ordening vaak zijn ;-) 'Zonder dwarsliggers rijden er geen treinen', is de leuze van Kris Peeters, de andere. Hij is mobiliteitsdeskundige en auteur van o.m. 'Het voorruitperspectief', 'De file voorbij' en 'Weg van mobiliteit'. Zelf lees ik graag zijn blogpost omwille van zijn kritische en wakkere blik op mobiliteitsuitdagingen -en oplossingen:  https://deanderekrispeeters.wordpress.com/ Hij besteedt geregeld aandacht aan hoe iets wordt verwoord en onderstreept het belang van de juiste taal.  Leve de dwarsliggers! Ze helpen ons weg te geraken uit 'business as usual' en buiten de lijnen te denken en te kleuren... Nog een leuke ontdekking i.v.m. treinen en buiten de ...

Deze tekening heb ik al meerdere keren boven gehaald, zowel in de klas bij kinderen als op van die typische fb-discussies bij volwassenen over wie de waarheid denkt te verkondigen ;-) Het illustreert zo helder dat 'de waarheid' meerdere kanten kan hebben. Of ik leg ermee uit dat wat voor jou zó lijkt, voor een ander iets anders kan zijn. De belangrijkste boodschap komt hierop neer: Luister naar de ander.  Vraag wat je gesprekspartner ziet, ervaart, hoort, denkt en probeer de ander te begrijpen.  Anders wordt een gesprek als hierboven een eindeloze op niets uitdraaiende conversatie waarin niemand iets bijleert. Het blijft een moeilijke maar waardevolle uitdaging:  Om de ander iets bij te leren, luister je beter dan dat jij praat en de ander overspoelt met wat je zelf weet ;-) Hier een mooi filmpje dat deze boodschap ook weergeeft: The secret to talk about climate change Je kan de 4 minuten bekijken, of de eerste 40 seconden: daarin wordt eigenlijk de kern al helemaal helde...

Bergen verzetten doe je niet in je eentje De wereld in je eentje redden gaat niet lukken.  Ik vermoed dat er bij velen behoorlijk wat twijfel bestaat of het ons samen wél zal lukken. Ondanks het feit dat we niet weten wat de uitkomst zal zijn, toch zetten zovelen zich in om datgene te doen waarvan ze geloven dat het het juiste is. Om dat kleine verschil te blijven maken. Vanuit actieve hoop. Vanuit verantwoordelijkheidsgevoel. Omdat het goed voelt. Bij dit alles ontdekken dat je niet alleen bent, is van wezenlijk belang.  Maar het is ook vermoeiend om samen aan de weg van transitie te timmeren... Daarom koos ik dit mooie woordenkunstwerkje van Lettergekletter uit: een oproep aan iedereen die bergjes of hele bergen verzet, op welk vlak dan ook: Draag ook zorg voor jezelf. Even de wereld / de wekker uitzetten, maakt dat je het langer volhoudt. Want je bent nodig. Transitiepersonen In aflevering 21 van de podcastreeks 'Durf leiden' van Sara Leysen, heeft ze het over transitiefigu...

  Neem af en toe een pauze en dans. En dat met één dansend woord gezegd... Geniaal! Dit hoeft niet meer uitleg...

Naar analogie met de voedingsdriehoek, hieronder de mobiliteitsdriehoek . Hoe meer bovenaan en groen, hoe gezonder, zowel voor jezelf als voor de planeet.                                                                                                      bron: Vito Dat maakt meteen de prioriteiten duidelijk waarin we als samenleving meer moeten investeren! Helaas is het vaak nog een omgekeerde realiteit... Kies je bewust eerst voor de meest gezonde en duurzame keuzes: stappen, trappen, openbaar vervoer en dan pas voor de auto? Dan staat een eigen auto heel vaak stil. Je spaart grondstoffen, plaats en kosten als je op een manier van autodelen overschakelt! Ofwel door je eigen wagen te delen als jij die niet nodig hebt, ofwel door een ...