De interessante 'kopjes-thee-methode' die ik hieronder samenvat, vond ik terug op deze Bushcraft-survival website: https://bushcraftuk.com/survival-is-all-about-a-good-cup-of-tea/
De grootste fout die mensen maken als ze zich plotseling realiseren dat ze gedesoriënteerd zijn, is dat ze denken dat ze onmiddellijk iets aan hun situatie moeten doen, ook al weten ze niet precies wat ze moeten doen. Ze lopen door zonder te weten waar ze zijn of waar ze naartoe gaan. De kans is groot dat ze steeds verder van de geplande route afdwalen.
Daarom wordt doorgaans volgende vuistregel meegegeven in het leger of bij surviveltochten voor het moment dat je verdwaald bent:
S. stop
T. denk
O. oriënteer
P. plan
Het is verstandig om te blijven zitten, te ontspannen en na te denken over de situatie. Ondertussen kan men zich voorbereiden op een mogelijk langer verblijf. Zodra mensen meer ontspannen zijn en de tijd hebben genomen om na te denken over wat er is gebeurd en de onbekende omgeving te observeren, worden de zaken vaak duidelijker. Dit duurt minstens een uur.
Omdat deze theoretische goede raad in praktijk meestal totaal in de wind wordt geslagen op het moment dat mensen echt verdwaald zijn, blijkt volgend advies efficiënter:
'Als je verdwaald bent, maak een kop thee'.
Om thee te zetten moet je immers halt houden en je neerzetten. Je moet op zoek naar kruiden en naar hout. Je moet tijd maken om vuur te maken om water te koken. Tegelijk heb je iets warms om te drinken, kan het vuur een signaal geven en komt het maken van de thee tegemoet aan de drang van mensen om 'iets te doen'.
Het is een fijn advies, die 'kopjes-thee-methode'. Ik schrijf erover op dit blog, omdat dezelfde tip ook gebruikt kan worden voor figuurlijk verdwalen. Als je het soms even niet meer weet, hou even halt en zet thee!
Als je verdwaald bent (letterlijk of figuurlijk) is het belangrijk dat je...
> erkent dat je het niet meer weet
> dat je halt houdt en je neer zet
Nadien kan je met nieuwe moed terug richting zoeken.
En dat alles lukt het best door gezellig een kop thee te zetten...
Deze quote geeft dezelfde boodschap:
“In een tijdperk van snelheid, begon ik te denken, kon niets verkwikkender zijn dan langzaam gaan. In een tijdperk van afleiding kan niets luxueuzer aanvoelen dan opletten. En in een tijdperk van constante beweging is niets urgenter dan stilzitten.”
Ook collectief zitten we in een tijd van 'verloren gelopen zijn', in een tijd van polycrisis. Er zijn luide roepers die verkondigen dat zij wél de weg weten. Met simpele schijnoplossingen verkondigen ze te weten waarheen we moeten gaan. Zulke 'gidsen' gaan ons enkel verder weg brengen. De leidersfiguren die erkennen dat we voor complexe uitdagingen staan en er de tijd voor nemen zich te oriënteren, zijn de leiders die we nodig hebben.
In aflevering 28 van de podcastreeks ‘Durf Leiden’ van Sara Leysen heeft ze het over dat soort leiderschap. Voortaan gaat de podcastreeks trouwens verder onder de naam ‘Leiders van morgen.’ Een aanrader!
Reacties
Een reactie posten
Bedankt voor je reactie!